Αγαπημένο μου ημερολόγιο…

Αγαπημένο μου ημερολόγιο…

Αγαπημένο μου ημερολόγιο αποφάσισα να σου γράψω, μετά από πολλά χρόνια, τώρα που γεμάτη από εμπειρίες , κάνω έναν μικρό απολογισμό, πριν συνεχίσω την καθημερινότητά μου. Μία καθημερινότητα που κάποιες μέρες την αγαπώ και κάποιες τη μισώ. Είναι στιγμές που κλείνω τη μέρα μου ευχάριστα και σκέφτομαι όλα όσα έκανα, ικανοποιημένη που τα κατάφερα και πάλι. Είναι και στιγμές όμως, που η νύχτα με βρίσκει εξουθενωμένη, έτοιμη να καταρρεύσω, αγχωμένη γιατί δεν πρόλαβα να τελειώσω όλα όσα ήθελα. Αυτό που με πικραίνει όμως πιο πολύ είναι που αυτές τις στιγμές τα βάζω με τον εαυτό μου. Μετά συνειδητοποιώ ότι τον αδικώ και μετανιώνω.

Θυμάμαι που σου έγραφα, τότε που ήμουν μικρή κι είχα δίψα για τη ζωή. Ήθελα να μεγαλώσω και να ζήσω όλα όσα ονειρευόμουν και σου εκμυστηρευόμουν στις αρωματισμένες σου σελίδες. Σε σένα έλεγα τα πάντα κι εσύ σαν πιστός φίλος άκουγες και δεν μιλούσες. Φιλοξενούσες τις σκέψεις μου με αγάπη και με έκανες να λαχταρώ τη στιγμή που θα σου άνοιγα και πάλι την παιδική καρδούλα μου και να παρασυρθώ , γράφοντας με το ροζ στυλό μου, που στην κορυφή είχα ένα παιχνιδάκι με πούλουλα και γαργαλούσα απαλά τη μύτη μου, χαζογελώντας, όταν διάβαζα την εξομολόγηση που σου έκανα. Αυτή η αθωότητα μου έχει λείψει. Τότε δεν γνώριζα πόσο κακός μπορεί να γίνει ο κόσμος κι ήθελα να τον κατακτήσω.

 Σήμερα σου γράφω γιατί νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τον εαυτό μου για όλα όσα κάνει. Ποιος άλλος θα το κάνει άλλωστε; Κανείς. Οι άνθρωποι είναι αχάριστοι και εγωιστές.

Το ξέρω ότι δεν είμαι τέλεια . Κανείς δεν είναι. Η τελειότητα είναι ένα άπιαστο όνειρο, απαραίτητο για να προχωράμε μπροστά και να βελτιωνόμαστε. Όμως, προσπαθώ και δεν το βάζω κάτω, όσα εμπόδια κι αν συναντώ. Κι αυτά τα εμπόδια, ατελείωτα . Άλλα μεγάλα κι άλλα μικρά. Κάποιες φορές με κουράζουν απίστευτα κι άλλες με συναρπάζουν που τα προσπερνώ τόσο εύκολα και νιώθω δυνατή.

Έχω κάνει λάθη το ξέρω. Έμαθα όμως. Κι αν κάποια τα επαναλαμβάνω είναι γιατί κάποιες φορές δίνω στον εαυτό μου μία δεύτερη, ίσως και τρίτη ευκαιρία να τα διορθώσει .

Δεν ξέρω αν σου φαίνεται εγωιστικό, αλλά θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε μένα, γιατί το έχω ανάγκη. Ένα ευχαριστώ που συνεχίζω να είμαι ο εαυτός  μου, γιατί πιστεύω σ’ αυτόν και γιατί τον αγαπώ. Τον αγαπώ όταν δεν διστάζει να δακρύσει, να γελάσει, να θυμώσει, να ξεσπάσει και να αφεθεί εκεί που θέλει. Ένα ευχαριστώ για όλα όσα κάνει καθημερινά για τον ίδιο και για τους άλλους. Γι’ αυτούς που αγαπά κι ας μην το αναγνωρίζουν πάντα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ που καταφέρνει και βλέπει την όμορφη πλευρά της ζωής ακόμη κι όταν περιβάλλεται από γκρίζα σύννεφα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ το χρωστάμε στον εαυτό μας…