Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν

Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία. Στιγμές ζωής που θυμίζουν πρόσωπα και καταστάσεις,  γραμμένες στο δικό του τεφτέρι. Χαρές και λύπες που κουβαλά μέσα του σαν ανεκτίμητο θησαυρό. Στιγμές που τα μάτια του γέμισαν δάκρυα χαράς κι άλλες λύπης. Στιγμές που ένιωσε ότι δεν είναι μόνος κι άλλες που η μοναξιά έγινε ο χειρότερός του εχθρός. Στιγμές που γέλασε με την ψυχή του,  που πληγώθηκε και ξεριζώθηκε η καρδιά του, που πόνεσε, προδόθηκε και κυριεύτηκε από μίσος και οργή . Στιγμές που ερωτεύτηκε και δόθηκε ολοκληρωτικά, που ένιωσε τη μαγεία της αγάπης στη ζωή του κι άλλες που λύγισε από την  ψευτιά και την αθλιότητα των ανθρώπων. Στιγμές που πέτυχε τους στόχους του κι ένιωσε περήφανος κι άλλες που απογοητεύτηκε κι έφτασε ένα βήμα πριν τα παρατήσει. Οικογένεια, φίλοι, σύντροφοι, άνθρωποι της καθημερινής συναναστροφής, ο καθένας έχει τον δικό του ρόλο στη ζωή μας. Κάποιοι ρόλοι τελειώνουν γρήγορα, σχεδόν μόλις ανοίξει η αυλαία, κι άλλοι πρωταγωνιστούν μέχρι το τέλος και δίνουν μάχη να κρατηθούν στη σκηνή.

Άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή μας για πολλούς λόγους. Άλλους τους απομακρύνει ο θάνατος κι άλλους η ίδια η ζωή. Αυτή η φυγή ποτέ δεν είναι ανώδυνη. Χαράσσεται στη μνήμη και μένει εκεί μαζί με τις αναμνήσεις. Άνθρωποι δικοί μας που δεν είναι πλέον στη ζωή μας και μας λείπουν. Άνθρωποι που έφυγαν και δεν θα επιστρέψουν κι άλλοι που η απουσία τους μετατράπηκε σε λύτρωση . Κάποιοι βιάστηκαν να φύγουν κι άλλοι έμειναν πολύ και άφησαν πληγές που δεν γιατρεύονται εύκολα. Βλέπεις ο χρόνος δεν γυρνά πίσω, οι στιγμές περνούν και δεν ξανάρχονται , μαζί με αυτές και τα χαμένα χρόνια.

Έτσι είναι η ζωή. Άνθρωποι, ρόλοι, καταστάσεις, ανάμεικτα συναισθήματα εναλλάσσονται κι ανατρέπουν κάθε σχέδιο, κάθε σκέψη. Αυτά που θες ίσως δεν τα αποκτήσεις ποτέ κι αυτά που δεν περίμενες ποτέ ότι θα μπορούσες να είχες, έρχονται μόνα τους, σαν δώρο.

Πρέπει να ξεχωρίσεις ποιοι είναι οι περαστικοί και ποιοι θέλουν να μείνουν, έστω και με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που θέλεις. Δεν είναι όλος ο κόσμος σκληρός και αναίσθητος, κι αυτό είναι μία ελπίδα στη ζωή του καθενός. Μέσα στο πλήθος υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να φέρονται , να εκτιμούν, να αγαπούν και να είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι. Επειδή το θέλουν κι όχι γιατί έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό.

Αν κουράστηκες από τα σημάδια που σου αφήνουν οι περαστικοί, κλείσε την πόρτα και μην αφήνεις άλλους να περάσουν. Κράτα αυτούς που αξίζουν και ψάξε αυτούς που χρειάζεσαι.

Κυρίως, όμως, πρόσεχε τον εαυτό σου. Αυτόν θα τον έχεις μέχρι το τέλος. Αυτός θα κλείσει την αυλαία και θα εισπράξει το χειροκρότημα. Πρόσεχε εσένα και ζήσε .

Δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΗΧΩ Φλώρινας

Οι αρνητικοί άνθρωποι

Οι αρνητικοί άνθρωποι

Δεν ξέρω εάν φταίει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, το στρες, οι πολλές ευθύνες που αναλαμβάνουν οι άνθρωποι σήμερα, τα προσωπικά βιώματα ή απλώς ο χαρακτήρας που κάποιοι άνθρωποι εκπέμπουν έναν πολύ έντονο αρνητισμό. Είναι αυτοί που δύσκολα ξεχωρίζουν το θετικό σε κάτι που συμβαίνει, που βλέπουν μόνο τα λάθη κι δυσκολεύονται να εντοπίσουν το σωστό. Αυτοί που δεν κοιτούν στο βάθος των πραγμάτων, δεν αξιολογούν σωστά, παρά μόνο κρίνουν εύκολα και βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα, πέρα από κάθε λογική και πραγματικότητα.

 Αυτούς τους ανθρώπους τους διακρίνει μία απαισιοδοξία και μία δυσπιστία, την οποία προσπαθούν να την μεταδώσουν στους γύρω τους, θεωρώντας ότι αυτό που βλέπουν αυτοί είναι το σωστό. Δεν δέχονται άλλη γνώμη. Οτιδήποτε συγκρούεται με τα δικά τους πιστεύω, οι αρνητικοί άνθρωποι τα δέχονται ως προσβολή και ως αντίδραση των άλλων προς αυτούς, βγάζοντας μία έντονη άμυνα έως και επιθετικότητα. Ως απάντηση θεωρούν ότι είναι ρεαλιστές και βλέπουν τα πράγματα ως  έχει, όμως αυτό δεν ισχύει. Το αίσθημα ανασφάλειας να δεχθούν το διαφορετικό, αυτό που δεν ταιριάζει με τις δικές τους αντιλήψεις, τους οδηγεί σε μία συμπεριφορά έντονης νευρικότητας και ξεσπάσματος.

Αυτούς τους ανθρώπους θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε και ως εγωιστές ακόμη και κομπλεξικούς. Έχει σημασία να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο από το να το βλέπεις μισοάδειο. Έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τη ζωή και τη στάση που κρατάς απέναντι στις δυσκολίες που προκύπτουν. Έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους και πως σέβεσαι τις αδυναμίες τους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός, τα υπέρ και τα κατά του χαρακτήρα κάποιου.

Ως αποτέλεσμα οι αρνητικοί άνθρωποι δεν ικανοποιούνται εύκολα. Πολλές φορές προσβάλλουν, είναι απόλυτοι στις απόψεις τους, άδικοι και επικριτικοί. Αυτή η συμπεριφορά επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία όλων όσων συναναστρέφονται μαζί τους, στους οποίους προσπαθούν να φορτώσουν  τύψεις και ενοχές για πράγματα που έγιναν.

Η ζωή θέλει αισιοδοξία, ελπίδα και πίστη για το καλύτερο. Βλέποντας την όμορφη πλευρά των πραγμάτων, αυτομάτως απομακρύνεις κάθε αρνητική σκέψη και οτιδήποτε σου χαλάει τη διάθεση και την εικόνα που θέλεις να έχεις για τους ανθρώπους γύρω σου. Ο αρνητισμός βλάπτει σοβαρά πρώτα το ίδιο το άτομο που το χαρακτηρίζει αυτή η συμπεριφορά και έπειτα τους γύρω. Όταν το άτομο το αντιληφθεί αυτό, τότε γίνεται το πρώτο βήμα για την αλλαγή προς το καλύτερο.

Δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Κοινωνική διχτ…ίωση

Η εξελισσόμενη διάδοση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα γνωστά σε όλους social media, τα καθιστά πλέον ως ένα πολυεργαλείο του διαδικτύου.  Έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, καθώς ενισχύουν την κοινωνικότητα των ατόμων, παρέχουν αμφίδρομη επικοινωνία και εξυπηρετούν πολλές ανάγκες, επαγγελματικές, ψυχαγωγικές, κοινωνικές, φιλανθρωπικές, πολιτισμικές και παράλληλα  επιτρέπουν τη δημόσια και ελεύθερη μετάδοση πληροφοριών αλλά και την ελεύθερη έκφραση των πολιτών.

Ο αριθμός των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς από έτος σε έτος σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Πέρα από τη χρησιμότητά τους, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι αρνητικές επιπτώσεις των social media στην ψυχολογία των χρηστών, και κυρίως των νέων, που είναι πιο ευάλωτοι ως πληθυσμιακή ομάδα και κάνουν μεγαλύτερη χρήση, η οποία αγγίζει τα όρια της εξάρτησης και πολλές φορές μάλιστα τα ξεπερνά, με πολύ αρνητικά αποτελέσματα, τόσο για τον ίδιο τον χρήστη όσο και για το οικείο περιβάλλον του.

Η αποχαύνωση που δημιουργεί ο κόσμος των social media απομακρύνει τους χρήστες από την κοινωνική ζωή, με επιπτώσεις στην εργασιακή απόδοση, στις προσωπικές σχέσεις, στις επιδόσεις των μαθητών στις σχολικές απαιτήσεις, ακόμη και στην υγεία, όχι μόνο την ψυχική και τη σωματική.

Ο χρήστης νοσεί ψυχικά και σωματικά και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της ζωής του, επηρεαζόμενος από όλα όσα βλέπει στο διαδίκτυο. Παρακολουθεί τις δημοσιεύσεις άλλων χρηστών, ζηλεύει,  προσπαθεί να συναγωνιστεί, να αυτοπροβληθεί, να κερδίσει το ενδιαφέρον άλλων χρηστών, να δείξει ότι είναι πιο κοινωνικός από τους άλλους, ότι έχει ενδιαφέρουσες δραστηριότητες, ακόμη και περιουσιακά στοιχεία που θα του ανεβάσουν την αξία ως άτομο.

Αρκεί να φανταστούμε το διαδίκτυο ως έναν τεράστιο ωκεανό, όπου καθημερινά χιλιάδες χρήστες κολυμπούν παγιδευμένοι στα δίχτυα των κοινωνικών μέσων δικτύωσης , τα οποία τους προσφέρουν  μία εικονική πραγματικότητα και τους κατευθύνουν στην μοναξιά και την αποξένωση από τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Πληθώρα προσωπικών δεδομένων του κάθε χρήστη είναι διαθέσιμα για τον οποιονδήποτε, για οποιαδήποτε χρήση, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι χρήστες να γίνονται θύματα, με κίνδυνο τη ζωή τους.

Ο τρόπος χειρισμού των χρηστών και κυρίως των νέων που είναι εξαρτημένοι από τα social media απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι όποιες τάσεις εθισμού και να ενισχυθεί η κοινωνικότητά τους και με άλλους τρόπους, πέρα του διαδικτύου.

 Ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου στην ευαισθητοποίηση και πλήρη ενημέρωση των νέων για την ορθή και συνετή χρήση του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, είναι πολύ σημαντικός, σε συνδυασμό με εκστρατείες ενημέρωσης για την παροχή βοήθειας σε όσους έχουν πέσει θύματα παραβατικής συμπεριφοράς στα πλαίσια κάποιου μέσου κοινωνικής δικτύωσης.

Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι ένα αντικείμενο, κινητό τηλέφωνο, τάμπλετ ή ηλεκτρονικός υπολογιστής, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον άνθρωπο. Η ηλεκτρονική επικοινωνία δεν συγκρίνεται με την προσωπική. Η τεχνολογία δεν αντικαθιστά την κοινωνική και επαγγελματική μας δραστηριότητα.

Η αξία των ανθρώπων και διαφόρων δράσεων που μας γεμίζουν συναισθηματικά, ομορφαίνουν και δίνουν ενδιαφέρον και νόημα στη ζωή μας δεν συγκρίνεται με καμία οθόνη εικονικής πραγματικότητας. Το διαδίκτυο πρέπει να παραμείνει ένα εργαλείο και μόνο και σε καμία περίπτωση να μην  αντικαταστήσει τον άνθρωπο, τον ίδιο μας τον εαυτό. 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΗΧΩ Φλώρινας

Η ώρα της αυτοκριτικής

Θέλει μεγάλη δύναμη να πάρεις την απόφαση να αξιολογήσεις τον εαυτό σου. Είναι εύκολο να το κάνεις για τους άλλους. Να βρίσκεσαι στη θέση του θεατή και να ρίχνεις τα βέλη σου σ’ αυτούς που βρίσκονται στη μάχη. Μέσα στην αρένα όμως πρέπει να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου και να παλέψεις για να βγεις ζωντανός.

Χρειάζεται κάποια στιγμή και λίγη αυτοαξιολόγηση. Να γίνεις κριτής του εαυτού σου. Να δεις τι έχεις κάνει μέχρι τώρα, πως συμπεριφέρεσαι, ποιους στόχους πέτυχες, γιατί απέτυχες, τι λάθη έκανες και τι έφταιξε. Να διαπιστώσεις εάν είσαι ο εαυτός σου ή τον έχασες στην προσπάθειά σου να ικανοποιήσεις κάποιους άλλους. Αυτούς που το μόνο που ήθελαν ήταν να ρουφήξουν κάθε σταγόνα αξιοπρέπειάς σου και να σε πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα, επιρρίπτοντας σου ευθύνες για πράγματα που έκανες και γι΄αυτά που δεν έκανες.

Έρχεται, λοιπόν, η στιγμή να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να κάνεις τη δική σου κριτική. Σε σένα. Στις πράξεις σου και τη συμπεριφορά σου απέναντι στους άλλους αλλά και στον εαυτό σου.

Ένα μικρό διάλλειμα από το παιχνίδι της ζωής για να καταστρώσεις νέα στρατηγική αφού οι κινήσεις σου μέχρι στιγμής δεν αποδίδουν όπως σχεδίαζες. Κι εσύ θέλεις τη νίκη ή τουλάχιστον μία αξιοπρεπή ήττα. Εκεί στοχεύεις και πρέπει να εντοπίσεις τα λάθη σου.

Πέρα από την εικόνα, υπάρχει η ουσία των πραγμάτων κι αυτή φαίνεται στις πράξεις σου.  Κάποιες φορές μπορεί να μην παίρνεις αυτό που αξίζεις, σημασία έχει να δίνεις, να προσφέρεις, με την καρδιά σου και με την αγάπη σου, και να γεμίζεις από αυτό. Δεν μπορείς να τα βάλεις με την αχαριστία του κόσμου. Μπορείς όμως να προφυλάξεις τον εαυτό σου από τη φθορά και να σταθείς στο ύψος σου. Αρκεί.

Μην φοβηθείς να είσαι σκληρός μ ε τον εαυτό σου. Χρειάζεται πολλές φορές ένα ισχυρό σοκ για να συνέλθεις από τη δίνη του κόσμου. Εξάλλου εσύ το κάνεις για να βελτιωθείς ενώ αυτοί που σου φέρονται σκληρά το μόνο που θέλουν είναι να σε πληγώσουν και να μην σε αφήσουν να γίνεις καλύτερος.

Η αυτογνωσία είναι μεγάλο προτέρημα του ανθρώπου και δυστυχώς οι άνθρωποι που το έχουν τείνουν να εξαφανιστούν.