Να είσαι εδώ όταν σε χρειάζομαι

 

Τι νόημα έχουν τα μεγάλα λόγια όταν οι πράξεις είναι μικρές; Κανένα.

Να είσαι εδώ όταν σε έχω ανάγκη. Όταν ο κόσμος μου καταρρέει και δεν έχω που να πάω. Όταν το φως σβήνει και με περιβάλλει το σκοτάδι. Φοβάμαι το σκοτάδι. Όταν πέφτω και θέλω ένα χέρι να με κρατήσει να σηκωθώ. Όταν ανοίγουν οι πληγές μου και δεν μπορώ να τις γιατρέψω μόνη μου. Όταν στα μάτια μου κυλούν δάκρυα και έχω ανάγκη κάποιος να τα σκουπίσει απαλά. Όταν νιώθω μόνη και θέλω μία φωνή να μου πει «Είμαι εδώ για σένα».

Όταν τα όνειρά μου γκρεμίζονται και θέλω να τα ξαναχτίσω. Όταν η ζωή μου χάνει τα χρώματά της και θέλω να την ζωγραφίσω ξανά. Όταν νιώθω αδύναμη και ευάλωτη και θέλω έναν άνθρωπο να μου δώσει δυνάμεις. Όταν πονάω και δεν έχω που να ακουμπήσω. Όταν μέσα μου ουρλιάζουν φωνές και θέλω να τις βγάλω, να ξεσπάσω, να μιλήσω, να με ακούσει κάποιος κι ας μην πει τίποτα. Φτάνει να με ακούσει.

Να είσαι εδώ όταν σε χρειάζομαι. Όταν η ζωή μου δείχνει το σκληρό της πρόσωπο και με χτυπά αλύπητα εκεί που πονάω. Όταν δεν μπορώ να ξεπεράσω μόνη μου τα εμπόδια. Όταν χάνω το μονοπάτι. Όταν βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Όταν η θλίψη είναι ζωγραφισμένη στα μάτια μου και το χαμόγελό μου σβήνει. Όταν λυγίζω και κινδυνεύω να σπάσω. Όταν φτάνω στο γκρεμό, κράτα με να μην πέσω.

Να είσαι εδώ όταν θέλω έναν άνθρωπο δίπλα μου να μου δείξει ότι δεν είμαι μόνη. Να νιώσω την ανθρωπιά. Αυτό χρειάζομαι. Δεν θέλω άλλη ψευτιά. Με κούρασε η υποκρισία και η φαινομενική τελειότητα των ανθρώπων. Θέλω ανθρώπους με ελαττώματα, αληθινούς κι όμορφους. Αυτούς που χαμογελούν με την ψυχή τους κι ο λόγος τους έχει μπέσα. Ανθρώπους με όλη τη σημασία της λέξης. Καθαρούς και αυθεντικούς.

Να είσαι εδώ στα δύσκολα, όταν με εγκαταλείπουν όλοι. Τότε σε χρειάζομαι περισσότερο. Αν δεν μπορείς στα δύσκολα, τι να σε κάνω στα εύκολα….